Świtało gdy obudziły mnie pierwsze promienie słońca. Zapowiadał się wspaniały dzień. Słońce świeciło wyjątkowo mocno, wiatr był lekki, lecz nie za lekki, ciepły i przyjemny. Jednym słowem idealny. Pogoda sprzyjała nastrojowi jaki panował w pokoju. Zasłony były odsłonięte, łóżko niezaścielone i jedynie na pułkach panował porządek. Powoli i bardzo leniwie spuściłam nogi z krawędzi łóżka przygotowując się do wstania. Przetarłam charakterystycznie oczy, przeciągnęłam się po czym ziewnęłam, tak samo leniwie jak wszystkie czynności poprzedzające ziewnięcie. Rozglądnęłam się, gdy już me oczy były wolne od przecierających ich rąk. Powoli i ociągając się wstałam z łóżka. Tutaj też się przeciągnęłam tym razem porządniej, rozprostowując ramiona całkiem. Mogę dać głowę, że coś strzyknęło mi w kręgosłupie(nie, wcale się nie starzeje)... Zrobiłam powolny ruch głową, mając na celu rozprostować sobie kark. Nie dało efektu. Schyliłam się, tym razem żwawiej i ubrałam kapcie. Wyszłam z pokoju.
- Łóżko zaścielę po śniadaniu... - mruknęłam do siebie. Coraz częściej zaczęło się to przejawiać w moim zachowaniu, lecz wcale mi to nie przeszkadzało. Gadanie do siebie? Pff...
Zlustrowałam wzrokiem kuchnię, w bałaganie oczywiście(kuchnia, nie zlustrowałam). Z wolna, nie spiesząc się i rozmyślając o wczorajszych przeżyciach podeszłam do blatu. Nastawiłam wodę, najpierw ją nalewając, potem zaś stawiając na gazie. Gdy dochodziła do wrzenia, zalałam nią herbatę przygotowaną wcześniej. Siadłam do stołu i właśnie miałam zająć się jedzeniem, gdy ktoś zapukał. Z konsternacją podeszłam do drzwi.
- Kto mi do diabła przerywa śniadanie?! - niecierpliwością zapytałam siebie, jakby wcale nie chcąc odpowiedzi. - Akwizytorom mówię z góry "Nie". - dodałam przez drzwi, by ten kto był po drugiej stronie mógł to usłyszeć po czym wyjrzałam przez "Judasza". Zmrużyłam oczy i opuściłam ramiona w geście spokoju, choć prawdą było to, że się denerwowałam.
Po drugiej stronie stała bardzo tajemnicza osoba, bynajmniej nie wzbudzająca zaufania. Marszcząc brwi zapytałam głośno, nadal patrząc przez otwór.
- Kto tam? - usta mi drgały, a na rękach poczułam krople potu.