- Jeszcze nie wiemy... - Powiedziałam, Sasusu zrobił się strasznie dziwny. Kiedyś był inny, tego nie dało się opisać, ale był inny. - Właśnie się zastanawiałyśmy. - Zwróciłam się do Nickii. - Masz jakiś pomysł?

Otworzyłam szeroko oczy widząc kwiat, który szukałam przez pół roku, ostatnio sprawdziłam miejsce [razem z Nickią], które było ostatnie na mojej liście jednak nie znalazłam go.
- Szukałam go przez pół roku! - Powiedziałam podekscytowana. - Myślisz, że szukałabym czegoś brzydkiego przez pół roku? - Zapytałam z lekkim sarkazmem w głosie.

- Po prostu jest piękny... - Powiedziałam biorąc kwiat do ręki. - Jest bardzo rzadkim kwiatem, jego płatki są czarne. Przez wielu ludzi nazywany jest kwiatem "śmierci", "zapomnienia". Są legendy mówiące o kwiecie o platynowej łodydze z kolcami ostrymi jak noże. - W tym momencie dotknęłam kolców. - Liśćmi delikatnymi chodź trującymi. - Moja dłoń spoczęła na liściach. - O płatkach czarnych jak kosmos, w małej ilości smacznymi, ale jak się przesadzi zabijającymi. - Teraz powędrowały do płatków. - I na koniec o zapachu tak słodkim, że nie da się go opisać. - Powąchałam prześliczny kwiat i poczułam zapach rzeczywiście nie do pisania. Był tak jakby połączeniem wszystkich wspaniałych zapachów świata. - Jego przeciwieństwem jest
Białą róża howaito. Ją już znalazłam, jest zupełnym przeciwieństwem tego kwiatu. Powiedzcie, czy ten kwiat nie jest przepiękny?

Ostatnio edytowany przez TheKatasuki (2010-01-16 14:13:30)

- Chcesz? - zapytałam Nickii.
- Chcę. - Odpowiedziała.
- Dobra, w takim razie ja też poproszę. - Powiedziałam a Sasuzu odszedł z pustymi pucharkami po lodach.

- Dzięki. - Powiedziałam, po czym wzięłam jedną łyżeczkę lodów. Przełknęłam je jednak nie wiadomo dlaczego przeszła mi ochota na jeszcze jeden deser. Odsunęłam go od siebie i popatrzyłam się na niego z ukosa. [O LoL ja patrze z ukosa na jedzenie O.o]
- Jakoś mi nie smakuje ten deser. - Powiedziałam, po czym wyciągnęłam z kieszeni małe pudełeczko i wzięłam jedną tabletkę znajdująca się w nim.
- Nickia, masz plan gdzie możemy pójść jak zjemy?

Ostatnio edytowany przez TheKatasuki (2010-01-17 14:25:46)

"Czy on czegoś nie knuje?" - pomyślałam. jaka ja jestem, dziwna myślę, że jak ktoś jest miły i chce podać propozycję gdzie można iść to od  razu coś knuję. Jestem bardzo podejrzliwa... ehhh ten uśmiech. Jaka je jestem głupia. Posmutniałam na chwilkę myśląc o tym jaka ja jestem głupia [często to coś powtarzam]. Szybko jednak wypędziłam te myśli z mojej głowy i uśmiechnęłam się po czym powiedziałam.
- Z chęcią posłucham twojej propozycji.

- Dobry pomysł z tym teatrem, no nie Nickia?
- No nawet fajny. - Odpowiedziała dziewczyna.
- Chociaż ja tam mam bardziej ochotę na dramat, albo horror. - Po namyśle dodałam. - Może chciałbyś iść z nami? Nie musimy iść na jak to określiłeś romansidło... nawet nie mam ochoty.

Zezłościła mnie jego wypowiedź.
- Po prostu chciałam być miła... - Powiedziałam oburzona, że tak się zachował. - Chodźmy już lepiej do tego teatru. - Dodałam. Położyłam monety Królestwa Ziemi na stole i wstałam.
- Idziesz? - Zwróciłam się do samej Nickii.