- Ty też... - szepnęłam dając chłopakowi do zrozumienia, że usłyszałam jego słowa. Zasnęłam czując się bardzo błogo i dobrze na jego kolanach.

- C-co się s-stało?! Czemu mnie budzisz? - zapytał na wpółprzytomna spoglądając szybko na chłopaka.

- Przecież jesteś magiem ziemi, nie powinieneś się bać! - kpiłam sobie z niego powoli wstając i przeciągając - ... a ja wojowniczką. Pokonamy to coś lub kogoś. - Uśmiechnęłam się.

- No to mnie obronisz, a po za tym ja umiem o siebie zadbać.. Jestem dużą dziewczynką. - rzuciłam mu aroganckie spojrzenie.

Odsunęłam gwałtownie chłopaka od siebie.
- Co ty wyprawiasz? - wrzasnęłam, lecz ku mojemu zdziwieniu była dosyć spokojna. - Mogłeś uprzedzić, a ty tak nagle...

- Wybacz, ale ja jestem już... Znaczy podoba mi się... Bo on i ja... - "Co ja mówię?!..." - na krzyczałam na siebie w myślach. Nie powinnam o tym mówić, ale to przecież nie moja wina, że tak się potoczyły wydarzenia. - Jeśli podobam Ci się wystarczyło powiedzieć, a nie od razu...

Zapadłam w chwilowe zamyślenie po czym podeszłam do chłopaka, złapałam go za bluzkę przy korpusie i przyciągnęłam do swych ust.
- Na prawdę uważasz, że trudno mnie się oprzeć?... - szepnęłam po czym przyłożyłam jego usta do swoich.

- Wiesz co Ci powiem?... - zaczęłam cicho po czym zbliżyłam się znowu i szepnęłam mu do ucha - Świetnie całujesz