- Taak? Nic nie zaszkodzi powiedzieć, prawda? - wzruszyłam nieznacznie ramionami.

Złapałam odruchowo chłopaka za ręce.
- Proszę... - szepnęłam - Powiedz. - dodałam patrząc mu głęboko w oczy.

- Nie mogę. Chcę, ale nie mogę. Mam tu dom, przyjaciół, dobytek... Nie mogę tego wszystkiego na raz zostawić. Zrozum, proszę.

- Wiesz... - zaczęłam niepewnie. - Jasne, z przyjemnością! - krzyknęłam ze sztucznym uśmiechem.
"Ale robię to tylko z litości..." - dodałam w myślach.

Pokręciłam głową.
- Nie, chcę z Tobą iść. Naprawdę. Ale po prostu... - zawiesiłam głos - Bo ja naprawdę nie chcę Cię ranić, a jeśli ty mnie kochasz, a ja ciebie nie, to jaki mam sens robinie Tobie nadziei? Ale oczywiście pójdę z Tobą... - po tych słowach podeszłam do chłopaka i przytuliłam go czule.

Zadzierając do góry głowę, by spojrzeć mu w oczy powiedziałam:
- Ale ja bardzo chcę. Na pewno nam razem będzie bardzo przyjemnie. To jak? Dziś wieczorem. To będzie kolacja na Twoje pożegnanie... - uśmiechnęłam się smutno.

Off: Zgadłam, że nie zabierzesz mnie do restauracji xd

Uśmiechnęłam się gorzko po czym odparłam:
- Oczywiście, to nawet lepsze od kolacji... - me słowa wypełniły się smutkiem. - O której i gdzie? Mam dzisiaj wolny cały dzień, a nawet gdyby nie to poświęcę go Tobie. Bardzo żałuję, że wyjeżdżasz.. - dodałam po czym wtuliłam się w chłopaka.
" Przecież nic mi nie broni wyjechać. Katasuki wybaczy. - przeszło mi przez myśl, a na mych ustach pojawił się słodki uśmiech. - Uszczęśliwię tego chłopaka i wyruszę z nim. A może gdyby się zgodził zabrałabym Kata? Ostatnio narzekała na nudę, a taka przejażdżka dobrze jej zrobi."
Na razie nie zamierzałam wtajemniczać go w swo0je myśli. Cierpliwie czekałam na odpowiedź.